ഒരു ഇന്റര്വ്യൂവിനായി 2022 ആഗസ്റ്റില് കോട്ടയത്തുനിന്ന് ആന്ധ്രാപ്രദേശിലെ എന്.ഐ.ടിയിലേക്ക് ട്രെയിന്യാത്ര ചെയ്യേണ്ടിവന്നു. പെട്ടെന്ന് അറിഞ്ഞതായതിനാല് ആര്.എ.സി ടിക്കറ്റിലായിരുന്നു യാത്ര. എന്റെ സഹയാത്രികന്, പിന്നെ ഒരു ഉത്തരേന്ത്യന് – ഇങ്ങനെ ഞാനുള്പ്പെടെ മൂന്നുപേര്മാത്രമാണ് ഞങ്ങളുടെ കാബിനില്. കോയമ്പത്തൂര് കഴിഞ്ഞപ്പോള്, രാത്രി ഏകദേശം പത്തുമണി സമയത്ത്, മൂന്ന് ഉത്തരേന്ത്യന് യുവാക്കള് ടിക്കറ്റില്ലാതെ കയറി. കാലിയായ കാബിനില് ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചതും പോരാഞ്ഞ് അവര് എന്നെ നോക്കി എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നു. ഉള്ളിലൊരു ഭയം നിറഞ്ഞു. ഉടനെ ജപമാല കൈയിലെടുത്തു, ‘കൃപ നിറഞ്ഞ മറിയമേ’ ചൊല്ലാന് തുടങ്ങി.
മാതാവിനെ വിളിച്ച് അഞ്ചുമിനിറ്റ് പോലും കഴിഞ്ഞില്ല, വേറേതോ കാബിനിലെ ടി.ടി.ആര് വരുന്നു. അവരുടെ കയ്യില് ടിക്കറ്റില്ലെന്ന് മനസിലാക്കി ഫൈന് നല്കി ഇറങ്ങിപ്പോകാന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. അപ്പോഴും എന്റെ ടിക്കറ്റ് ആര്.എ.സിതന്നെയാണ്. പക്ഷേ എന്നോട് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അല്പം കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങളുടെ കാബിന് ഡ്യൂട്ടിയുള്ള ടി.ടി.ആര് വന്നു. എനിക്ക് വേറൊരു സീറ്റ് അലോട്ട് ചെയ്തു. അതാകട്ടെ മലയാളിയാത്രക്കാരുടെ അരികിലും. മാതാവ് കൂടെവന്ന അനുഭവം.
ഈശോയ്ക്കും മാതാവിനും ഒരായിരം നന്ദി. ഞാനൊരു കത്തോലിക്കയല്ല. പക്ഷേ എന്നെ ജപമാല ചൊല്ലാന് പ്രേരിപ്പിച്ചത് ശാലോമിലെ ലേഖനങ്ങളാണ്.
അന്ന, കോട്ടയം